Merhabalar sayın okucuyucularım ben Lilmwei . 17 yaşında bir lise son öğrencisiyim . Bu blogu kendi fikirlerim ve bazı konulardan bahsetmek için açtım . Keyifle okuyunuz . İyi okumalar dilerim .
Öncelikle uzun bir süredir blog yazmadığımın farkındayım . En son bir yazıya başlamıştım , kar oynamakla ilgiliydi . Yoğun bir dönemden geçiyorum bu sebeple yazamadım . Şimdi ise havalar sıcacık . Yakında o metni tamamlayıp yayınlayacağım . Peki neden şimdi yeni bir metin yazıyorum ve bir önceki metni tamamlamıyorum ? Sayın okuyucum bunun sebebi lise hayatımdaki en güzel günlerden birini yaşamış olmam . Şu an çok yorgun hissetsem de çok güldüğüm ve çok heyecanlandığım bir akşam oldu .
Bugün sabah okula gittim ve biraz sıkıcı sayılacak bir gün geçirdim . Yakın bir kaç arkadaşımla ( İbrahim , Esin , Hasan hepsi satranç oynamakta çok başarılıdırlar . ) satranç oynadım . Daha sonra eve geldim ve Fear street adındaki bir film üçlemesinin ikinci filmini izledim . Beğendiğim bir seri oldu . Açıkcası çok büyük bir hevesle başlamamıştım . Stranger things ve Scooby doo adındaki dizileri andırıyor . Uyarmalıyım baya vahşet içeriyor . Film serisini beğenme sebebim Stranger things adlı diziyi izlerken hissettiğim duyguları anımsamamdı . Benim için korona dönemlerinin başı ve sosyal medya kullanan gençler olarak benzer hobilerimizin olması , hepimizin aptal küçük ergenlik dönemini hatırlatıyor . Bu benim için o zamanlar ne kadar sıkıcı olsa da şu an çok eşsiz .
Herneyse o dönemim hakkında başka bir yazı yazmalıyım çünkü benim için çok kıymetli . Film izledikten sonra biraz oyalandım ve iftarı yapacağımız yere doğru yol aldım . Okuluma çok yakın bir yerde esnaf lokantasıydı . Ortalamanın biraz altında yemekler vardı ve iftardan sonra ( Yaklaşık 45 dakika ) bir anda çalışanlardan biri iftarın bittiğini ve gitmemiz gerektiğini asabi bir üslupla bağırarak söyledi . İnanılmaz şaşırdık .Yemeklerimizi bitirmemiştik . Çaylar biz yemeğe başladıktan birkaç dakika sonra geldi ve yemeği yedikten sonra istediğimizde soğuduğunu , veremeyeceklerini söylediler . Tatlılar , geldiğimizde masaların üstündeydi . Kim ne yedi ne içti pek anlamadık . Bize söylendikten sonra hemen yaklaşık 25 kişi mekanı terk ettik .
Daha sonra yaklaşık 20 dakika yürüdük ve sınıfça parka gittik . Hava kararmıştı ama aydınlatmalar vardı ve bir sürü insan dışarıdaydı . Bir kaç arkadaşım benim salıncakta sallanmama yardım etti . Beraber kaydıraktan kaydık . Voleybol oynadık . Çekirdek kola yaptık . Ebelemeç oynadık . Halay çektik . Parktaki bazı araçları kullandık . O kadar eğlendim ki hepsini nasıl anlatsam bilemiyorum . Bir alet vardı . İsmini tam bilmiyorum ama görselini bulabildim :
Sınıf öğretmenim Hatice hoca ile de baya sohbet ettik başbaşa yürürken . Öğretmenlik hakkında konuştuk biraz . Ayrıca bana konuşmakta yetenekli olduğumu , bunun üzerine ilerlemem hakkında tavsiye verdi . Hatice hocayı gerçekten seviyorum . Ayrıca arkadaşlarımın çoğu görünüş olarak da benzetiyor bizi . Pek benzediğimizi sanmıyorum ama andırıyor olabilirim .
Onca güzel şey yaşadık ve benim aklımda bunlar kaldı . Her bir anı aklımda tutup dondurabilseydim ve keşke onları istediğim biçimde devamlı izleyebilseydim . Çok unutulmaz bir geceydi . Keyifliydi . Günün sonunda sevdiğim , sevmediğim , konuşmadığım birçok insanlarla beraber huzurlu bir biçimdeydim . Fark etme sanatı . Bazen böyle tatlı olaylar yaşadığımda bunu gelecekte hatırlayacağımı fark ediyorum . Bu beni çok mutlu etse de o anın geçip gidecek olması beraberinde bir hüzün getiriyor . Belki de bazı şeyler bittiği için değerli ve güzeldir .
Öncelikle arkadaştan öte kardeşim olarak gördüğüm , çok sevdiğim yakın arkadaşlarım Esin ve Eylüle bugün için çok teşekkür ederim . Beraberinde Hasan , İbrahim , Yavuz ( Her ne kadar biraz dalga geçerek üstüne gitsem de ) , Ahmet ( eve benimle eşlik ettiğin için sağol :) , Hamza , Emir , Irmak ... ve daha bir çok arkadaşıma teşekkür ederim . Direkt kendi sınıfım olan 12 / AD ye çok teşekkür ederim . Sınıf öğretmenimiz Hatice Hocaya teşekkür ederim . Mezun olmamıza bu kadar az zaman kalmışken sizlerle böyle güzel vakit geçirmek benim için çok duygusal ve değerli . Hayatımın bu güzel anlarında sizlerle vakit geçirebildiğim için çok mutluyum . İyiki varsınız . Hepimiz için harika, hayırlı , sağlıklı , mutlu , huzurlu , gelecekler diliyorum .
Ve tabiki asıl teşekkür ve şükür edilmesi gereken Rabbime bu günleri bana gösterdiği ve yaşattığı için hamdolsun .
Böyle anlar gelecekte hepimizin aklında tatlı bir hüzünle anımsanacak . Bense bunları asla unutmayıp kalbimin derinliklerinde saklayacağım . İlerde yollarımız ayrılsa bile her bir arkadaşımı yürekten anılarımda yaşatıp , seveceğim . Kimseye kırgınlık ve kızgınlık beslemeyeceğim . Bir hatanız olmuşsa sizleri affedeceğim . Sizlerde benim bilmeden yaptığım hataları affedersiniz umarım . Ne kadar kötü şeyler yaşasak da hayatımızın bir parçası bu . Artık kimseye kızın veya kırgın değilim . Ne sizin , ne benim hakkım üstümüzde kalmasın . Yaşansın bitsin saygıyla onca hatıra . Geçsin gelecekte yaşanacak onca güzel anlara ...
Çok mezuniyet konuşması kıvamında oldu . Duygularımdan bu kadar net bahsetmek farklı hissettirdi nedense .
Neyse sayın okuyucum . Buraya kadar okuduysan sana da teşekkür ederim . Umarım okudukların sana bir şeyler kazanmıştır veya hissetmiştir . Bir daha ki sefere görüşürüz . Dualarım seninle , seninkiler de benimle olsun . Kendine iyi bak . İyi günler dilerim .
Sevgilerimle ve saygılarımla :
Lilmwei
Meryem .